Bierzemy krzyż na ramiona razem z Ukrainą. Wyjątkowe rozważania Drogi Krzyżowej.

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 04 marzec 2022 21:41

Wyją syreny, spadają bomby, są zabici i ranni, jak to możliwe? Kto dał prawo, by skazywać niewinnych ludzi na śmierć? Panie Jezu, który zostałeś skazany na śmierć, bądź blisko ofiar tej wojny.

 W Środę Popielcową posypaliśmy głowy popiołem w zjednoczeniu i modlitwie z tymi, którym popiół sypie się na głowy w bunkrach. W pierwszy piątek Wielkiego Postu módlmy się na Drodze Krzyżowej z całą Ukrainą.

Stacja I: Jezus na śmierć skazany

24 lutego 2022 r. ludzie zupełnie nieświadomi, spokojnie śpią w swoich domach. Nagle wyją syreny, spadają bomby, gdzie się ukryć? Są już zabici i ranni. Jak to możliwe? Kto ma dziś prawo skazywać innych na śmierć? Panie Jezu, który zostałeś skazany na śmierć, bądź blisko ofiar tej wojny.

Stacja II: Jezus bierze krzyż na swoje ramiona

Ukraińscy mężczyźni pracujący w Polsce i innych krajach, masowo biorą urlopy i wracają do domu walczyć. Ewakuują swoje żony, dzieci, rodziny, w bezpieczne miejsce, aby sami mogli bronić Ojczyzny. Panie Jezu, który odważnie wziąłeś swój krzyż na ramiona, daj im siłę i odwagę na polu walki.

Stacja III: Pierwszy upadek pod krzyżem

Kijów się broni! Jednak Charków, Chersoń, Donbas i inne miasta doszczętnie zniszczone. Prezydent Ukrainy codziennie podtrzymuje swoich żołnierzy na duchu, zapewnia wszystkich: nigdy się nie poddamy! Panie Jezu, przybądź z pomocą walczącym, kiedy przyjdzie zwątpienie, wycieńczenie, strach, śmierć.

Stacja IV: Pan Jezus spotyka swoją Matkę

Matki, których synowie walczą na froncie. Matki chowające się w bunkrach. Matki na granicy, tulące swoje dzieci. Matki, które obserwują wydarzenia z Ukrainy, nie mogąc sobie wyobrazić bólu ukraińskich kobiet. Maryjo, która patrzyłaś na swojego Syna na drodze krzyżowej, przyjdź z pocieszeniem do cierpiących Matek z całego świata.

Stacja V: Szymon z Cyreny pomaga dźwigać krzyż Jezusowi

Jedni przyjeżdżają na granicę z porywu serca, inni z przymusu, jeszcze inni w ten sposób wypełniają swoją pracę czy poczucie obowiązku. Łączy ich jedno: miłość do drugiego człowieka. Polska jest dziś pełna Szymonów z Cyreny. Panie Jezu daj nam siłę, byśmy wytrwale pomagali Ukraińcom nieść ich krzyż.

Stacja VI: Weronika ociera twarz Jezusowi

Siostra Anastazja naraża życie przewożąc z Kijowa maszynę do pieczenia chleba, by zapewnić posiłki żołnierzom. Jarina i Światosław wzięli ślub, a tuż po nim – wstąpili do armii. Dima i Bogdan podczas wybuchu wojny byli w bezpiecznej Polsce, ale postanowili wyjechać do Ukrainy, by walczyć o wolność swojej ojczyzny. Ks. Rostyslav udziela błogosławieństwa żołnierzom wyruszającym na front. Są jak Weronika, która ociera Twarz Chrystusowi. W tłumie krzyczącym: „Na Krzyż z nim” niosą nadzieję, że dobro zwycięży.. Panie Jezu, daj siłę wszystkim „Weronikom” niosącym pomoc. 

Stacja VII: Drugi upadek pod krzyżem

Każda wiadomość o kolejnym bombardowaniu jest dla nich jak kolejny upadek. Drżą na brak sygnału w telefonie, płaczą z bezsilności. Jezu, który pokazałeś nam jak powstawać, wlej w serca nadzieję i dodaj sił, by podnieść się z upadków.

Stacja VIII: Jezus spotyka płaczące niewiasty

Cały świat obserwuje pejzaże doszczętnie zniszczonych miast Ukrainy. Każdego dnia oczekuje informacji, jak Ukraińcy stawiają opór rosyjskiej armii. Obserwuje pełne strachu, złości, bezradności i rozpaczy twarze ukraińskich żon, matek, dzieci… Panie Jezu, spraw, abyśmy nasze współczucie i rozpacz potrafili zamienić w prawdziwe wsparcie dla ukraińskiego narodu i nauczyli się przekuwać je w skuteczną i mądrą pomoc. 

Stacja IX: Trzeci upadek pod ciężarem krzyża

Wiadomość o śmierci bliskiej osoby, kolejne statystyki poległych z poszczególnych miast, kolejne wiadomości o zbombardowanych budynkach, kolejne przerażające obrazy, których nie sposób wyobrazić sobie, nie będąc świadkiem tych wydarzeń. Ile upadków można znieść, ile jeszcze cierpienia, bólu, rozpaczy? Panie Jezu, który przetrwałeś każdy swój upadek i ostatkami sił dotarłeś na Golgotę, wlej w serca Ukraińców nadzieję, że ich wysiłki, cierpienia mają sens, a wojna wkrótce się zakończy.

Stacja X: Jezus z szat obnażony

Osoby, które pozostały na Ukrainie, całymi rodzinami przebywają w schronach. Są obnażeni z wolności i godności. Pozbawieni podstawowych praw i środków do życia. Jezu, przyjdź do zimnych, wilgotnych i wypełnionych strachem schronów ze swoją miłością. Tylko Miłość może utulić taki ból.

Stacja XI: Jezus do krzyża przybity

Codzienne obrazy dramatycznych pożegnań żon z mężami, dzieci z ojcami. Z tych pożegnań na pierwszy plan wysuwa się miłość. Do krzyża została przybita Miłość. Ta sama Miłość zwyciężyła. Jezu, daj nam wiarę w to, że dobro zwycięży. Krzyżu Chrystusa… z Ciebie moc płynie i męstwo, w Tobie jest nasze zwycięstwo! 

Stacja XII: Jezus umiera na krzyżu

Są chwile, kiedy wszystko się wali, kiedy nie ma już nic. Ukraina znalazła się właśnie w takiej sytuacji, gdy z dnia na dzień wszystko się skończyło – nie ma pracy, nie ma szkoły, nie ma wizji przyszłości. Wobec całego żalu, strachu i bezradności, bezsensownej śmierci cywilów i żołnierzy… pojawił się promyk nadziei – Kijów się broni. Po tygodniu walk prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski mówi: „Tydzień heroicznej walki i wielkiej miłości do ojczyzny. Dziękuje wszystkim. Zwycięstwo jest nasze!”. Panie Jezu, spraw, by Ukraina nigdy w to nie zwątpiła… Chwała Ukrainie!

Stacja XIII: Jezus z krzyża zdjęty

Nie ma bardziej przejmującej sceny, niż Maryja trzymająca umęczone ciało Jezusa w swoich objęciach. Dziś ukraińskie matki zostały zmuszone do tulenia swoich zabitych synów. Maryjo, my nie wiemy, jakie są słowa pocieszenia dla tych matek. Tylko Ty wiesz, co może dać ukojenie tak zbolałemu sercu. Bądź z nimi w tej najcięższej próbie.

Stacja XIV: Jezus do grobu złożony

Jezus został złożony do grobu, ale tylko po to, by zwyciężyć. Groby ukraińskich żołnierzy, niewinnych dzieci i innych osób cywilnych, niech będą ziarnem, zasianym po to, by pokonać zło. Jezus zwyciężył. Oni też zwyciężyli! W Tobie Jezu jest nasze zwycięstwo!

Opracowanie: Stacja7.pl